-
1 köşeye oturmak
вы́йти за́муж -
2 köşe
угол (м)* * *врз.у́голkutunun sivi köşesi — о́стрый у́гол я́щика
mendilin köşesi — уголо́к носово́го платка́
ülkenin her köşesinden haberler — ве́сти со всех уголко́в страны́
yurdun her köşesini gezdi — он побыва́л во всех уголка́х страны́
••- köşeye çekilmek
- köşeyi dönmek
- köşeye oturmak
- köşeye sıkıştırmak -
3 edepli edepli
ве́жливо, учти́во, скро́мноedepli edepli köşeye oturmak — скро́мно сиде́ть в углу́
edepli edepli dinlemek — ве́жливо слу́шать
-
4 köşe
п1) в разн. знач. у́голköşe başı — а) у́гол у́лицы; б) углово́й; ближа́йший, сосе́дний (о лавке)
köşeyi dönmek — заверну́ть за́ угол
köşeden köşeye yürümek — ходи́ть из угла́ в у́гол
köşede oturmak — сиде́ть в углу́
köşe taşı — краеуго́льный ка́мень
2) уголо́к, закоу́локköşede bucakta — во всех уголка́х; всю́ду, везде́
См. также в других словарях:
köşeye oturmak — gelin olmak, evlenmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
büzülüp oturmak (veya kalmak) — bir kenarda çekingen bir tavırla oturmak Ankara ya kadar bir köşeye büzülüp kaldım. A. Gündüz … Çağatay Osmanlı Sözlük
köşe — is., Far. gūşe 1) Birbirini kesen iki çizginin, iki düzlemin oluşturduğu açı, zaviye Kutunun sivri köşesi. 2) İki duvarın birleştiği girintili veya çıkıntılı yer Seniha Hanım parmağını odanın köşesine uzattı. P. Safa 3) İki sokağın veya caddenin… … Çağatay Osmanlı Sözlük
